الزامات نصب، الزامات نصب

الزامات سخت افزاری

شما باید حداقل الزامات سخت افزاری زیر را برای یک زیرساخت بسیار در دسترس در یک محیط درجه تولید برآورده کنید.

ویدئوی زیر به شما راهنمایی اندازه‌گیری سطح بالا برای نصب شما می‌دهد:

برای تمام سناریوهای نصب شرح داده شده در توپولوژی های نصب ، جداول زیر حداقل الزامات سخت افزاری برای اجزای نصب را فهرست می کنند.

در این جداول الزامات هارد دیسک علاوه بر فضای هارد دیسک مورد نیاز سیستم عامل است. بسته به برنامه های کاربردی و ترافیک شبکه شما، نصب شما ممکن است به منابع بیشتر یا کمتری نسبت به فهرست زیر نیاز داشته باشد.

علاوه بر این، موارد زیر الزامات سخت افزاری را برای نصب خدمات کسب درآمد (در نصب All-in-One پشتیبانی نمی‌شود) فهرست می‌کند:

سیستم عامل و نرم افزار شخص ثالث مورد نیاز

این دستورالعمل‌های نصب و فایل‌های نصب ارائه شده روی سیستم‌عامل‌ها و نرم‌افزارهای شخص ثالث فهرست‌شده در نرم‌افزارهای پشتیبانی‌شده و نسخه‌های پشتیبانی‌شده آزمایش شده‌اند.

جاوا

شما نیاز به یک نسخه پشتیبانی شده از جاوا 1.8 دارید که قبل از نصب روی هر دستگاه نصب شده باشد. JDK های پشتیبانی شده در نرم افزارهای پشتیبانی شده و نسخه های پشتیبانی شده فهرست شده اند.

اطمینان حاصل کنید که متغیر محیطی JAVA_HOME به ریشه JDK برای کاربری که نصب را انجام می دهد اشاره می کند.

SELinux

بسته به تنظیمات شما برای SELinux، Edge می‌تواند در نصب و راه‌اندازی اجزای Edge با مشکلاتی مواجه شود. در صورت لزوم می توانید SELinux را غیرفعال کنید یا در حین نصب روی حالت مجاز قرار دهید و پس از نصب دوباره آن را فعال کنید. برای اطلاعات بیشتر به نصب ابزار Edge apigee-setup مراجعه کنید.

ایجاد کاربر "apigee".

مراحل نصب یک کاربر سیستم یونیکس به نام "apigee" ایجاد می کند. دایرکتوری‌ها و فایل‌های Edge نیز مانند فرآیندهای Edge متعلق به 'apigee' هستند. این بدان معناست که اجزای Edge به عنوان کاربر "apigee" اجرا می شوند. در صورت لزوم، می توانید مؤلفه ها را به عنوان کاربر دیگری اجرا کنید.

دایرکتوری نصب

به طور پیش فرض، نصب کننده همه فایل ها را در پوشه /opt/apigee می نویسد. شما نمی توانید این مکان دایرکتوری را تغییر دهید. در حالی که نمی توانید این دایرکتوری را تغییر دهید، می توانید یک پیوند نمادین برای نگاشت /opt/apigee به مکان دیگری ایجاد کنید، همانطور که در ایجاد یک پیوند نمادین از /opt/apigee توضیح داده شده است.

در دستورالعمل های این راهنما، دایرکتوری نصب به صورت /opt/apigee ذکر شده است.

ایجاد یک پیوند نمادین از /opt/apigee

قبل از ایجاد سیملینک، ابتدا باید یک کاربر و گروه با نام "apigee" ایجاد کنید. این همان گروه و کاربری است که توسط نصب کننده Edge ایجاد شده است.

برای ایجاد سیم لینک، این مراحل را قبل از دانلود فایل bootstrap_4.19.06.sh انجام دهید. شما باید تمام این مراحل را به عنوان روت انجام دهید:

1. کاربر و گروه "apigee" را ایجاد کنید:

   groupadd -r apigee > useradd -r -g apigee -d /opt/apigee -s /sbin/nologin -c "Apigee platform user" apigee

2. یک پیوند نمادین از /opt/apigee به ریشه نصب دلخواه خود ایجاد کنید:

   ln -Ts /srv/myInstallDir /opt/apigee

   جایی که /srv/myInstallDir محل مورد نظر فایل های Edge است.

3. تغییر مالکیت root و symlink نصب به کاربر "apigee":

   chown -h apigee:apigee /srv/myInstallDir /opt/apigee

تنظیم شبکه

Apigee توصیه می کند که تنظیمات شبکه را قبل از نصب بررسی کنید. نصب کننده انتظار دارد که همه دستگاه ها دارای آدرس IP ثابت باشند. از دستورات زیر برای تایید تنظیمات استفاده کنید:

• hostname نام دستگاه را برمی‌گرداند
• hostname -i آدرس IP نام میزبان را که می تواند از ماشین های دیگر آدرس دهی شود، برمی گرداند.

بسته به نوع و نسخه سیستم عامل شما، اگر نام میزبان به درستی تنظیم نشده باشد، ممکن است نیاز به ویرایش /etc/hosts و /etc/sysconfig/network داشته باشید. برای اطلاعات بیشتر به اسناد مربوط به سیستم عامل خاص خود مراجعه کنید.

اگر یک سرور دارای چندین کارت رابط باشد، دستور "hostname -i" فهرستی از آدرس‌های IP را با فاصله از هم باز می‌گرداند. به طور پیش فرض، نصب کننده Edge از اولین آدرس IP بازگردانده شده استفاده می کند که ممکن است در همه شرایط صحیح نباشد. به عنوان جایگزین، می توانید ویژگی زیر را در فایل پیکربندی نصب تنظیم کنید:

ENABLE_DYNAMIC_HOSTIP=y

با تنظیم این ویژگی روی "y"، نصب کننده از شما می خواهد که آدرس IP را برای استفاده به عنوان بخشی از نصب انتخاب کنید. مقدار پیش فرض "n" است. برای اطلاعات بیشتر به مرجع فایل پیکربندی لبه مراجعه کنید.

TCP Wrappers

TCP Wrapper ها می توانند ارتباط برخی پورت ها را مسدود کنند و بر نصب OpenLDAP، Postgres و Cassandra تأثیر بگذارند. در این گره ها، /etc/hosts.allow و /etc/hosts.deny را علامت بزنید تا مطمئن شوید که هیچ محدودیتی برای پورت در پورت های OpenLDAP، Postgres و Cassandra مورد نیاز وجود ندارد.

iptables

تأیید کنید که هیچ خط مشی iptables وجود ندارد که از اتصال بین گره ها در پورت های Edge مورد نیاز جلوگیری کند. در صورت لزوم، می توانید iptables را در حین نصب با استفاده از دستور متوقف کنید:

sudo/etc/init.d/iptables stop

در CentOS 7.x:

systemctl stop firewalld

دسترسی به دایرکتوری

جدول زیر فهرست دایرکتوری‌هایی را در گره‌های Edge فهرست می‌کند که نیازمندی‌های خاصی از فرآیندهای Edge هستند:

کاساندرا

تمام گره های کاساندرا باید به یک حلقه متصل شوند. کاساندرا برای اطمینان از قابلیت اطمینان و تحمل خطا، کپی های داده را در چندین گره ذخیره می کند. استراتژی تکرار برای هر فضای کلید Edge، گره‌های Cassandra را که در آن رونوشت‌ها قرار می‌گیرند، تعیین می‌کند. برای اطلاعات بیشتر، درباره ضریب تکرار کاساندرا و سطح سازگاری را ببینید.

Cassandra به طور خودکار اندازه پشته جاوا خود را بر اساس حافظه موجود تنظیم می کند. برای اطلاعات بیشتر، به تنظیم منابع جاوا در صورت کاهش عملکرد یا مصرف زیاد حافظه مراجعه کنید.

پس از نصب Edge برای Private Cloud، می توانید با بررسی فایل /opt/apigee/apigee-cassandra/conf/cassandra.yaml بررسی کنید که Cassandra به درستی پیکربندی شده است. به عنوان مثال، مطمئن شوید که اسکریپت نصب Edge for Private Cloud ویژگی های زیر را تنظیم می کند:

• cluster_name
• initial_token
• partitioner
• seeds
• listen_address
• rpc_address
• snitch

پایگاه داده PostgreSQL

پس از نصب Edge، می توانید تنظیمات پایگاه داده PostgreSQL زیر را بر اساس میزان RAM موجود در سیستم خود تنظیم کنید:

conf_postgresql_shared_buffers = 35% of RAM      # min 128kB
conf_postgresql_effective_cache_size = 45% of RAM
conf_postgresql_work_mem = 512MB       # min 64kB

برای تنظیم این مقادیر:

1. فایل postgresql.properties را ویرایش کنید:

   vi /opt/apigee/customer/application/postgresql.properties

   اگر فایل وجود ندارد، آن را ایجاد کنید.

2. ویژگی های ذکر شده در بالا را تنظیم کنید.
3. ویرایش های خود را ذخیره کنید.
4. پایگاه داده PostgreSQL را مجددا راه اندازی کنید:

   /opt/apigee/apigee-service/bin/apigee-service apigee-postgresql restart

محدودیت های سیستم

اطمینان حاصل کنید که محدودیت های سیستم زیر را در گره های Cassandra و Message Processor تنظیم کرده اید:

• در گره‌های Cassandra، محدودیت‌های نرم و سخت memlock، nofile و فضای آدرس (به عنوان) را برای کاربر نصب (به‌عنوان پیش‌فرض "apigee") در /etc/security/limits.d/90-apigee-edge-limits.conf تنظیم کنید. زیر:

  apigee soft memlock unlimited
  apigee hard memlock unlimited
  apigee soft nofile 32768
  apigee hard nofile 65536
  apigee soft as unlimited
  apigee hard as unlimited

• در گره‌های Message Processor، حداکثر تعداد توصیف‌گرهای فایل باز را در /etc/security/limits.d/90-apigee-edge-limits.conf روی 64K تنظیم کنید.

  apigee soft nofile 32768
  apigee hard nofile 65536

  در صورت لزوم، می توانید آن حد را افزایش دهید. به عنوان مثال، اگر در هر زمان تعداد زیادی فایل موقت باز دارید.

خدمات امنیت شبکه (NSS)

خدمات امنیت شبکه (NSS) مجموعه ای از کتابخانه ها است که از توسعه برنامه های کاربردی سرویس گیرنده و سرور با قابلیت امنیتی پشتیبانی می کند. باید مطمئن شوید که NSS نسخه 3.19 یا بالاتر را نصب کرده اید.

برای بررسی نسخه فعلی خود:

yum info nss

برای به روز رسانی NSS:

yum update nss

برای اطلاعات بیشتر به این مقاله از RedHat مراجعه کنید.

غیرفعال کردن جستجوی DNS در IPv6 هنگام استفاده از NSCD (Name Service Cache Daemon)

اگر NSCD (Name Service Cache Daemon) را نصب و فعال کرده باشید، پردازنده‌های پیام دو جستجوی DNS را انجام می‌دهند: یکی برای IPv4 و دیگری برای IPv6. هنگام استفاده از NSCD باید جستجوی DNS را در IPv6 غیرفعال کنید.

برای غیرفعال کردن جستجوی DNS در IPv6:

1. در هر گره پردازشگر پیام، /etc/nscd.conf را ویرایش کنید
2. ویژگی زیر را تنظیم کنید:

   enable-cache hosts no

IPv6 را در Google Cloud Platform برای RedHat/CentOS 7 غیرفعال کنید

اگر Edge را روی RedHat 7 یا CentOS 7 در Google Cloud Platform نصب می‌کنید، باید IPv6 را در تمام گره‌های Qpid غیرفعال کنید.

برای دستورالعمل های مربوط به غیرفعال کردن IPv6، به مستندات RedHat یا CentOS نسخه سیستم عامل خاص خود مراجعه کنید. به عنوان مثال، شما می توانید:

1. /etc/hosts در یک ویرایشگر باز کنید.
2. یک کاراکتر "#" را در ستون یکی از خط زیر وارد کنید تا نظر دهید:

   #::1 localhost localhost.localdomain localhost6 localhost6.localdomain6

3. فایل را ذخیره کنید.

AWS AMI

اگر Edge را روی AWS Amazon Machine Image (AMI) برای Red Hat Enterprise Linux 7.x نصب می‌کنید، ابتدا باید دستور زیر را اجرا کنید:

yum-config-manager --enable rhui-REGION-rhel-server-extras rhui-REGION-rhel-server-optional

ابزار

نصب کننده از ابزارهای UNIX زیر در نسخه استاندارد که توسط EL5 یا EL6 ارائه شده است استفاده می کند.

ntpdate

Apigee توصیه می کند که زمان سرورهای شما هماهنگ باشد. اگر قبلاً پیکربندی نشده باشد، ابزار ntpdate می‌تواند این هدف را انجام دهد، که تأیید می‌کند آیا سرورها همگام‌سازی زمانی هستند یا خیر. برای نصب این ابزار می توانید از yum install ntp استفاده کنید. این به ویژه برای تکرار تنظیمات OpenLDAP مفید است. توجه داشته باشید که منطقه زمانی سرور را در UTC تنظیم کرده اید.

openldap 2.4

نصب در محل به OpenLDAP 2.4 نیاز دارد. اگر سرور شما اتصال اینترنت دارد، اسکریپت نصب Edge OpenLDAP را دانلود و نصب می کند. اگر سرور شما اتصال اینترنت ندارد، قبل از اجرای اسکریپت نصب Edge باید اطمینان حاصل کنید که OpenLDAP قبلاً نصب شده است. در RHEL/CentOS، می توانید yum install openldap-clients openldap-servers برای نصب OpenLDAP اجرا کنید.

برای نصب 13 میزبان و نصب 12 میزبان با دو مرکز داده، تکرار OpenLDAP مورد نیاز است زیرا چندین گره میزبان OpenLDAP هستند.

فایروال ها و هاست های مجازی

اصطلاح virtual معمولاً در عرصه فناوری اطلاعات بیش از حد بارگذاری می‌شود، و به همین ترتیب در Apigee Edge برای استقرار Private Cloud و میزبان‌های مجازی نیز چنین است. برای روشن شدن، دو کاربرد اصلی از اصطلاح virtual وجود دارد:

• ماشین های مجازی (VM) : لازم نیست، اما برخی از استقرارها از فناوری VM برای ایجاد سرورهای ایزوله برای اجزای Apigee خود استفاده می کنند. هاست های VM مانند هاست های فیزیکی می توانند دارای رابط های شبکه و فایروال باشند.
• میزبان های مجازی : نقاط پایانی وب، مشابه میزبان مجازی آپاچی.

یک روتر در یک VM می‌تواند میزبان‌های مجازی متعددی را در معرض نمایش بگذارد (تا زمانی که آنها در نام مستعار میزبان یا درگاه رابط خود با یکدیگر متفاوت باشند).

فقط به عنوان یک مثال نامگذاری، یک سرور فیزیکی A ممکن است دو ماشین مجازی به نام‌های "VM1" و "VM2" را اجرا کند. بیایید فرض کنیم "VM1" یک رابط اترنت مجازی را نشان می دهد که در داخل ماشین مجازی "eth0" نامیده می شود و توسط ماشین مجازی سازی یا سرور DHCP شبکه به آدرس IP 111.111.111.111 اختصاص داده شده است. و سپس فرض کنید VM2 یک رابط اترنت مجازی با نام "eth0" را در معرض نمایش می گذارد و یک آدرس IP 111.111.111.222 به آن اختصاص می یابد.

ممکن است یک روتر Apigee در هر یک از دو ماشین مجازی در حال اجرا باشد. روترها نقاط پایانی میزبان مجازی را مانند این مثال فرضی نشان می دهند:

روتر Apigee در VM1 سه میزبان مجازی را در رابط eth0 خود (که دارای برخی آدرس IP خاص است)، api.mycompany.com:80 ، api.mycompany.com:443 و test.mycompany.com:80 نمایش می دهد.

روتر در VM2، api.mycompany.com:80 را نشان می دهد (همان نام و پورتی که توسط VM1 در معرض دید قرار گرفته است).

سیستم عامل میزبان فیزیکی ممکن است فایروال شبکه داشته باشد. اگر چنین است، آن فایروال باید به گونه ای پیکربندی شود که ترافیک TCP محدود شده برای پورت های در معرض نمایش در رابط های مجازی شده را منتقل کند ( 111.111.111.111:{80, 443} and 111.111.111.222:80 ). علاوه بر این، سیستم عامل هر VM ممکن است فایروال خود را بر روی رابط eth0 خود ارائه دهد و اینها نیز باید به پورت های 80 و 443 ترافیک اجازه اتصال دهند.

مسیر پایه سومین مؤلفه ای است که در مسیریابی فراخوان های API به پراکسی های مختلف API که ممکن است مستقر کرده باشید، دخیل است. بسته‌های پروکسی API اگر مسیرهای پایه متفاوتی داشته باشند، می‌توانند یک نقطه پایانی را به اشتراک بگذارند. به عنوان مثال، یک مسیر پایه را می توان به عنوان http://api.mycompany.com:80/ و دیگری را به عنوان http://api.mycompany.com:80/salesdemo تعریف کرد.

در این مورد، به یک متعادل کننده بار یا مدیر ترافیک نیاز دارید که ترافیک http://api.mycompany.com:80/ را بین دو آدرس IP تقسیم کند ( 111.111.111.111 در VM1 و 111.111.111.222 در VM2). این عملکرد مخصوص نصب خاص شما است و توسط گروه شبکه محلی شما پیکربندی شده است.

هنگام استقرار یک API، مسیر پایه تنظیم می شود. از مثال بالا، می‌توانید دو API، mycompany و testmycompany را برای سازمان mycompany-org با میزبان مجازی که نام مستعار میزبان api.mycompany.com دارد و پورت روی 80 تنظیم شده است، مستقر کنید. اگر مسیر پایه را در استقرار اعلام نکنید، روتر نمی داند که درخواست های دریافتی را به کدام API ارسال کند.

با این حال، اگر API testmycompany با URL پایه /salesdemo مستقر کنید، کاربران با استفاده از http://api.mycompany.com:80/salesdemo به آن API دسترسی پیدا می کنند. اگر API mycompany خود را با URL پایه / مستقر کنید، کاربران شما از طریق URL http://api.mycompany.com:80/ به API دسترسی پیدا می کنند.

صدور مجوز

هر نصب Edge به یک فایل مجوز منحصر به فرد نیاز دارد که از Apigee دریافت می کنید. هنگام نصب سرور مدیریت باید مسیر فایل لایسنس را برای مثال /tmp/license.txt ارائه دهید.

نصب کننده فایل مجوز را در /opt/apigee/customer/conf/license.txt کپی می کند.

اگر فایل مجوز معتبر باشد، سرور مدیریت تعداد انقضا و مجاز پردازشگر پیام (MP) را تأیید می کند. اگر هر یک از تنظیمات مجوز منقضی شده است، می توانید گزارش ها را در مکان زیر پیدا کنید: /opt/apigee/var/log/edge-management-server/logs . در این صورت می توانید برای جزئیات مهاجرت با پشتیبانی Apigee Edge تماس بگیرید.

اگر هنوز مجوز ندارید، با فروش Apigee تماس بگیرید.