Edge for Private Cloud نسخه 4.17.01
این بخش عملیات های مختلف اداری را پوشش می دهد، به عنوان مثال، ایجاد، مدیریت و حذف سازمان ها، محیط ها و میزبان های مجازی Apigee در یک Apigee Edge برای نصب ابر خصوصی.
برای آشنایی با سازمانها، محیطها و میزبانهای مجازی، درباره سیارات، مناطق، غلاف، سازمانها، محیطها و میزبانهای مجازی را ببینید.
بررسی وضعیت کاربران، سازمان و محیط
مدیریت سرور نقش حیاتی در نگه داشتن سایر اجزا در کنار هم در نصب Edge Private Cloud ایفا می کند. با صدور دستورات CURL زیر می توانید وضعیت کاربر، سازمان و استقرار در سرور مدیریت را بررسی کنید:
curl -u <adminEmail>:<admin passwd> http://localhost:8080/v1/users curl -u <adminEmail>:<admin passwd> http://localhost:8080/v1/organizations curl -u <adminEmail>:<admin passwd> http://localhost:8080/v1/organizations/<orgname>/deployments
سیستم باید وضعیت HTTP 200 را برای همه تماس ها نمایش دهد. اگر اینها شکست خوردند، موارد زیر را انجام دهید:
- گزارشهای سرور مدیریت را در /opt/apigee/var/log/apigee/management-server برای هر گونه خطا بررسی کنید.
- با مدیریت سرور تماس بگیرید تا بررسی کنید که آیا به درستی کار می کند یا خیر.
- سرور را از ELB حذف کرده و سپس مدیریت سرور را مجددا راه اندازی کنید:
/opt/apigee/bin/apigee-service management-server restart
درباره استفاده از فایل های پیکربندی
دستورات زیر یک فایل پیکربندی را به عنوان ورودی می گیرند. به عنوان مثال، شما یک فایل پیکربندی را به دستور setup-org ارسال می کنید تا تمام ویژگی های سازمان از جمله محیط و میزبان مجازی را تعریف کنید.
برای یک فایل پیکربندی کامل، و اطلاعاتی در مورد ویژگی هایی که می توانید در فایل پیکربندی تنظیم کنید، به Onboard an Organization مراجعه کنید.
درباره راه اندازی هاست مجازی
یک میزبان مجازی در Edge دامنهها و پورتهای Edge Router را که یک پراکسی API در معرض آن قرار میگیرد، و بهطور پسوند URL را که برنامهها برای دسترسی به پروکسی API استفاده میکنند، تعریف میکند. یک میزبان مجازی همچنین تعیین می کند که آیا پروکسی API با استفاده از پروتکل HTTP یا با پروتکل HTTPS رمزگذاری شده قابل دسترسی است.
از اسکریپت ها و فراخوانی های API نشان داده شده در زیر برای ایجاد یک میزبان مجازی استفاده کنید. هنگام ایجاد هاست مجازی، باید اطلاعات زیر را مشخص کنید:
- نام میزبان مجازی که برای ارجاع به آن در پراکسی های API خود استفاده می کنید.
- پورت روی روتر برای میزبان مجازی. به طور معمول این پورت ها از 9001 شروع می شوند و برای هر میزبان مجازی جدید یک عدد افزایش می یابند.
- نام مستعار میزبان میزبان مجازی. معمولاً نام DNS میزبان مجازی.
Edge Router هدر Host درخواست ورودی را با لیست نام مستعار میزبان به عنوان بخشی از تعیین پراکسی API که درخواست را مدیریت می کند مقایسه می کند. هنگام درخواست از طریق یک میزبان مجازی، یا نام دامنه ای را مشخص کنید که با نام مستعار میزبان مجازی مطابقت داشته باشد، یا آدرس IP روتر و هدر میزبان حاوی نام مستعار میزبان را مشخص کنید.
به عنوان مثال، اگر یک میزبان مجازی با نام مستعار میزبان myapis.apigee.net در پورت 9001 ایجاد کرده باشید، درخواست cURL به یک API از طریق آن میزبان مجازی می تواند از یکی از اشکال زیر استفاده کند:
- اگر یک ورودی DNS برای myapis.apigee.net دارید:
curl http:// myapis.apigee.net:9001 /{proxy-base-path}/{resource-path} - اگر ورودی DNS برای myapis.apigee.net ندارید:
curl http:// <routerIP>:9001 /{proxy-base-path}/{resource-path} -H 'میزبان: myapis.apigee.net'
در فرم دوم، آدرس IP روتر را مشخص میکنید و نام مستعار میزبان را در هدر Host ارسال میکنید.
توجه : دستور curl، اکثر مرورگرها و بسیاری از ابزارهای دیگر به طور خودکار هدر Host را با دامنه به عنوان بخشی از درخواست اضافه می کنند، بنابراین می توانید از دستور curl به شکل زیر استفاده کنید:
curl http://<routerIP>:9001/{proxy-base-path}/{resource-path}
گزینه هایی برای زمانی که ورودی DNS برای میزبان مجازی ندارید
زمانی که ورودی DNS ندارید، یکی از گزینه ها این است که نام مستعار میزبان را روی آدرس IP روتر و پورت میزبان مجازی، به عنوان <routerIP>:port تنظیم کنید. به عنوان مثال:
192.168.1.31:9001
وقتی دستور curl را به شکل زیر می سازید:
curl http://<routerIP>:9001/{proxy-base-path}/{resource-path}
این گزینه ترجیح داده می شود زیرا با رابط کاربری Edge به خوبی کار می کند.
اگر چندین روتر دارید، یک نام مستعار میزبان برای هر روتر اضافه کنید و آدرس IP هر روتر و پورت میزبان مجازی را مشخص کنید.
همچنین، میتوانید نام مستعار میزبان را روی یک مقدار تنظیم کنید، مانند temp.hostalias.com . سپس، شما باید هدر میزبان را در هر درخواست ارسال کنید:
curl -v http://<routerIP>:9001/{proxy-base-path}/{resource-path} -H 'Host: temp.hostalias.com'
یا نام مستعار میزبان را به فایل /etc/hosts خود اضافه کنید. به عنوان مثال، این خط را به /etc/hosts اضافه کنید:
192.168.1.31 temp.hostalias.com
سپس میتوانید درخواستی را طوری ارسال کنید که انگار یک ورودی DNS دارید:
curl -v http://myapis.apigee.net:9001/{proxy-base-path}/{resource-path}