Odniesienia do danych, wymiarów i filtrów Analytics

Średnia liczba transakcji, czyli żądań do serwera proxy interfejsu API, na sekundę. Pamiętaj, że jeśli masz stosunkowo niskie liczby transakcji w danym okresie, średnia liczba transakcji w raportach niestandardowych w interfejsie może się wydawać zero, jeśli liczba jest mniejsza niż 2. miejsc po przecinku.

Składnia interfejsu API: tps

Liczba udanych żądań do interfejsu API, które korzystają z pamięci podręcznej odpowiedzi zamiast jako odpowiedź z usługi docelowej.

Składnia interfejsu API: sum(cache_hit)

Zwraca liczbę elementów z pamięci podręcznej L1 (w pamięci) na transakcję w danej transakcji okresu. Jeśli np. wybierzesz max dla okresu dnia, tego dnia największa liczba elementów w pamięci podręcznej wynosi 12 dla danej transakcji, liczba będzie wynosić 12. W przypadku avg, jeśli w a liczba pamięci podręcznej użytkowników wynosi 5, 6 i 7, średnia to 6. L1 Pamięć podręczna jest pamięć podręczna w pamięci, a nie w pamięci podręcznej bazy danych L2, jak opisano w sekcji Pamięć wewnętrzna pamięci podręcznej (w języku angielskim).

Składnia interfejsu API: avg(ax_cache_l1_count)

Łączna liczba błędów związanych z zasadami w wybranym okresie.

Błędy związane z zasadami występują zwykle z fazy projektowania. Na przykład zasada Verify API Key generuje błąd w przypadku przekazania nieprawidłowego klucza interfejsu API w żądaniu oraz zasady zatrzymania szczytu zwraca błąd, jeśli liczba wywołań interfejsu API przekracza limit zdefiniowany w zasadzie. No więc przydaje się do znajdowania potencjalnych obszarów problemów w interfejsach API. Przykład: policy_error, pogrupowane według wymiaru developer_app, mogą pomóc wygasł klucz interfejsu API lub token OAuth dla danej aplikacji; lub może się okazać, że określony serwer proxy interfejsu API generuje wiele błędów typu gwałtowny wzrost, co prowadzi do wykrycia, że nagły wzrost liczby zatrzymania serwera proxy nie uwzględnia wzrostu natężenia ruchu w okresie świątecznym.

Błąd związany z zasadami jest rejestrowany w Analytics tylko wtedy, gdy powoduje on błąd serwera proxy interfejsu API. Jeśli na przykład atrybut continueOnError zasady ma wartość true serwer proxy interfejsu API kontynuuje przetwarzanie żądania nawet w przypadku błędu zasady. W takim przypadku błąd związany z naruszeniem zasad nie jest rejestrowany w Analytics.

Wymiar Nazwa zasady w przypadku błędu (ax_execution_fault_policy_name) jest przydatny w przypadku grupować błędy zasad według nazwy.

Błąd celu (np. 404 lub 503) nie jest liczony jako błąd zasady. Te wartości są liczone jako błędy serwera proxy interfejsu API (is_error).

Składnia interfejsu API: sum(policy_error)

Łączna liczba błędów serwerów proxy API w określonym okresie. Serwer proxy może wystąpić, gdy wystąpi błąd zasady lub gdy wystąpi błąd środowiska wykonawczego (np. 404 lub Błąd 503 z usługi docelowej.

Wymiar Serwer proxy (apiproxy) jest przydatny do grupowania błędów serwera proxy interfejsu API według serwera proxy.

Składnia interfejsu API: sum(is_error)

czas (średni, minimalny lub maksymalny) w milisekundach, wymaga, aby Edge przetwarzał żądania przychodzące. Czas zaczyna się, gdy żądanie osiągnie Krawędź i kończy, gdy Edge przekaże żądanie do usługi docelowej.

Korzystając z różnych wymiarów, możesz analizować czasy oczekiwania na przetwarzanie żądań według serwera proxy interfejsu API, dla programistów, regionu itd.

Składnia interfejsu API: max(request_processing_latency)

Rozmiar ładunku żądania otrzymanego przez Edge w bajtach.

Składnia interfejsu API: avg(request_size)

Łączna liczba przypadków wykonania zasady pamięci podręcznej odpowiedzi w danym okresie okresu przejściowego.

Ponieważ zasada pamięci podręcznej odpowiedzi jest dołączona w dwóch miejscach na serwerze proxy interfejsu API (raz w tagu i raz w odpowiedzi), zwykle jest wykonywane dwa razy w wywołaniu interfejsu API. Pamięć podręczna „pobierz” i „put” w pamięci podręcznej. każde z nich jest liczone jako jedno wykonanie.

Jednak wykonanie pamięci podręcznej odpowiedzi ma wartość 0, jeśli <SkipCacheLookup> element zasad przyjmuje wartość prawda (w żądaniu), a wartość 0, jeśli <SkipCachePopulation> element w zasadzie przyjmuje wartość prawda (w odpowiedzi).

W narzędziu Ślad: można kliknąć ikonę pamięci podręcznej odpowiedzi w wywołaniu interfejsu API i wyświetlić responsecache.executed zmienna przepływu do sprawdź, czy wykonano działanie pamięci podręcznej (wartość 1).

Składnia interfejsu API: sum(ax_cache_executed)

czas (średni, minimalny lub maksymalny) w milisekundach, wymaga, aby przeglądarka Edge przetwarzała odpowiedzi interfejsu API. Czas zaczyna się w momencie, gdy serwer proxy interfejsu API otrzyma odbiór odpowiedź usługi docelowej i zakończy się, gdy Apigee przekaże odpowiedź do pierwotnej odpowiedzi .

Korzystając z różnych wymiarów, możesz sprawdzać czasy oczekiwania na przetwarzanie odpowiedzi według interfejsu API serwer proxy, region itd.

Składnia interfejsu API: min(response_processing_latency)

Rozmiar ładunku odpowiedzi zwróconego klientowi (w polu bajty.

Składnia interfejsu API: max(response_size)

Łączna liczba odpowiedzi 5xx z usługi docelowej. To są usługi docelowe błędów niespowodowanych przez Apigee.

Składnia interfejsu API: sum(target_error)

czas (suma, średnia, minimalna lub maksymalna), milisekundy, by odpowiedzieć na połączenie przez serwer docelowy. Ten wskaźnik informuje o wydajności serwerów docelowych. Czas zaczyna się, gdy Edge przekaże żądanie dalej do usługi docelowej i kończy, gdy Edge otrzyma odpowiedź.

Pamiętaj, że jeśli wywołanie interfejsu API zwraca odpowiedź z pamięci podręcznej (przy użyciu pamięci podręcznej odpowiedzi) zasady), wywołanie nie dotrze nigdy do usługi docelowej ani są logowane.

Składnia interfejsu API: avg(target_response_time)

czas (suma, średnia, minimalna lub maksymalna), milisekundy, od momentu, gdy Edge otrzyma żądanie od klienta do Edge wysyła odpowiedź do klienta. Czas uwzględnia narzut sieci (np. czasu potrzebnego systemom równoważenia obciążenia i routerom na wykonanie swoich zadań), przetwarzanie żądań czas oczekiwania, czas oczekiwania na przetwarzanie odpowiedzi i docelowy czas reakcji (jeśli odpowiedź jest obsługiwana); z usługi docelowej, a nie z pamięci podręcznej).

Korzystając z różnych wymiarów, możesz badać czasy oczekiwania na przetwarzanie według serwera proxy interfejsu API, dla programistów, regionu itd.

Składnia interfejsu API: avg(total_response_time)

Łączna liczba wywołań interfejsu API przetworzonych przez Edge w określonym okresie.

Używaj wymiarów, aby grupować liczby wizyt w najodpowiedniejszy dla Ciebie sposób.

Składnia interfejsu API: sum(message_count)

Nazwa usługi API zawierającej wywoływane serwery proxy interfejsu API. Aby uzyskać ten wymiar, aplikacje deweloperskie muszą być powiązane z co najmniej jednym interfejsem API usługi, które zawierają serwery proxy interfejsu API, a wywoływane serwery proxy muszą sprawdzać dostępność interfejsu API lub token OAuth wysłany z wywołaniem interfejsu API. Klucz lub token są powiązane z interfejsem API usługi. Więcej informacji: Zacznijmy od początku: jak generować pełne dane analityczne.

Jeśli te kryteria nie zostaną spełnione, zobaczysz wartość „(nie ustawiono)”. Zobacz też . Co oznacza wartość elementu analitycznego „(nie ustawiono)” ?

Klucz zawierający wartość pamięci podręcznej odpowiedzi, do której uzyskano dostęp. Więcej informacji na temat: sposobu tworzenia klucza dla pamięci podręcznej odpowiedzi znajdziesz w artykule Zasady dotyczące pamięci podręcznej odpowiedzi.

W narzędziu Ślad: gdy wybierzesz zasadę pamięci podręcznej odpowiedzi, która odczytuje dane lub zapisuje w pamięci podręcznej, może zobaczyć tę wartość w zmiennej przepływu responsecache.cachekey.

Nazwa pamięci podręcznej zawierającej klucze/wartości używane przez zasadę pamięci podręcznej odpowiedzi, z prefiksem orgName__envName__. Jeśli na przykład organizacja to „foo”, to „test”, a nazwa pamięci podręcznej to „myCache”, ax_cache_name to foo__test__myCache.

W narzędziu Ślad: po wybraniu zasady pamięci podręcznej odpowiedzi ta wartość będzie widoczna w pliku responsecache.cachename zmienna przepływu.

Poziom pamięci podręcznej („L1” lub „L2”), z którego pochodziła pamięć podręczna odpowiedzi – pobrano. Ten wymiar pokazuje też „CACHE_MISS”. kiedy odpowiedź została dostarczona z miejsce docelowe zamiast pamięci podręcznej (a pamięć podręczna odpowiedzi została odświeżona wraz z odpowiedzią docelową); lub gdy klucz pamięci podręcznej w żądaniu jest nieprawidłowy. Klucze pamięci podręcznej są ograniczone do Rozmiar: 2 KB.

W narzędziu Ślad: po wybraniu zasady pamięci podręcznej odpowiedzi ta wartość będzie widoczna w pliku responsecache.cachesource zmienna przepływu.

Więcej informacji o poziomach pamięci podręcznej znajdziesz w artykule Wewnętrzne pamięci podręcznej.

klucz klienta (klucz interfejsu API) aplikacji dewelopera wysyłającej wywołania interfejsu API (jeśli została zaliczona); w żądaniu jako klucze interfejsu API lub uwzględnione w tokenach OAuth.

Aby uzyskać ten wymiar, serwery proxy odbierające wywołania muszą być skonfigurowane w taki sposób, aby sprawdzały dla prawidłowego klucza interfejsu API lub tokena OAuth. Aplikacje deweloperskie otrzymują klucze interfejsu API, które mogą służyć do: i generować tokeny OAuth, gdy aplikacje są zarejestrowane w Edge. Więcej informacji: Zacznijmy od początku: jak generować pełne dane analityczne.

Jeśli te kryteria nie zostaną spełnione, zobaczysz wartość „(nie ustawiono)”. Więcej informacji znajdziesz w artykule Co oznacza wartość elementu analitycznego „(nie ustawiono)” ?

Zarejestrowana na Edge aplikacja dla deweloperów wykonująca wywołania interfejsu API.

Aby można było uzyskać ten wymiar, aplikacje muszą być powiązane z co najmniej 1 usługą interfejsu API które zawierają wywoływane serwery proxy interfejsu API i muszą sprawdzać klucz interfejsu API lub Token OAuth wysłany z wywołaniem interfejsu API. Klucz lub token identyfikuje aplikację dewelopera. Dla: więcej informacji znajdziesz w artykule Pierwsze kroki: generowanie pełnych danych analitycznych.

Jeśli te kryteria nie zostaną spełnione, zobaczysz wartość „(nie ustawiono)”. Więcej informacji znajdziesz w artykule Co oznacza wartość elementu analitycznego „(nie ustawiono)” ?

Adres e-mail zarejestrowanych na Edge deweloperów, których aplikacja wywołuje interfejs API.

Aby uzyskać ten wymiar, deweloperzy muszą mieć aplikacje powiązane z co najmniej 1 usługą usługi API, które zawierają wywoływane serwery proxy i muszą sprawdzać Klucz interfejsu API lub token OAuth wysłany z wywołaniem interfejsu API. Klucz lub token identyfikuje dewelopera . Więcej informacji znajdziesz w artykule Pierwsze kroki: generowanie pełnych danych analitycznych.

Jeśli te kryteria nie zostaną spełnione, zobaczysz wartość „(nie ustawiono)”. Więcej informacji znajdziesz w artykule Co oznacza wartość elementu analitycznego „(nie ustawiono)” ?

Unikalny identyfikator dewelopera wygenerowany przez Edge w formacie org_name@@org_name.

Aby uzyskać ten wymiar, deweloperzy muszą mieć aplikacje powiązane z co najmniej 1 usługą usługi API, które zawierają wywoływane serwery proxy API, które muszą sprawdzać występowanie Klucz interfejsu API lub token OAuth wysyłane z wywołaniami interfejsu API. Klucz lub token określa wartość Google Play. Więcej informacji znajdziesz w artykule Pierwsze kroki: generowanie pełnych danych analitycznych.

Jeśli te kryteria nie zostaną spełnione, zobaczysz wartość „(nie ustawiono)”. Więcej informacji znajdziesz w artykule Co oznacza wartość elementu analitycznego „(nie ustawiono)” ?

Kod błędu błędu. Na przykład: messaging.adaptors.http.flow.GatewayTimeout

Nazwa „flow” w serwerze proxy interfejsu API, który zgłosił błąd. Na przykład „PreFlow”, „PostFlow”, lub nazwę utworzonego przepływu warunkowego.

Pełna nazwa do użycia w interfejsie API zarządzania to ax_execution_fault_flow_name, bez podziału wiersza.

Jeśli nie wystąpiły żadne błędy, wyświetli się wartość „(nie ustawiono)”.

Nazwa procesu serwera proxy interfejsu API, który wskazuje, że wystąpiły błędy, na przykład „PROXY_REQ_FLOW” lub „TARGET_RESP_FLOW”.

Pełna nazwa do użycia w interfejsie API zarządzania to ax_execution_fault_flow_state, bez podziału wiersza.

Nazwa zasady, która zwróciła błąd i spowodowała niepowodzenie wywołania interfejsu API.

Pełna nazwa do użycia w interfejsie API zarządzania to ax_execution_fault_policy_name, bez podziału wiersza.

Jeśli zasada zgłasza błąd, ale atrybut główny zasady continueOnError ma wartość true, przepływ serwera proxy interfejsu API jest kontynuowany bez błędów, a zasada niepowodzenie nie jest uwzględniane w tym wymiarze.

Ścieżka BasePath skonfigurowana w ProxyEndpoint serwera proxy interfejsu API. Ścieżka podstawowa nie zawiera domeny i portu adresu URL serwera proxy interfejsu API. Jeśli na przykład podstawowy adres URL serwera proxy interfejsu API to https://apigeedocs-test.apigee.net/releasenotes/, ścieżka podstawowa to /releasenotes.

Wartość jest również przechowywana w zmiennej przepływu proxy.basepath.

Ścieżka zasobu dodana do ścieżki podstawowej serwera proxy interfejsu API. Jeśli na przykład serwer proxy interfejsu API podstawowy adres URL to https://apigeedocs-test.apigee.net/hello/, a wywołanie do https://apigeedocs-test.apigee.net/hello/json, sufiksem ścieżki jest /json

Jeśli nie jest używany żaden typ sekwencji ścieżki, wartość jest pusta.

Wartość jest również przechowywana w zmiennej przepływu proxy.pathsuffix.

Zawiera źródłowy adres IP klienta. Wartość atrybutu ax_resolved_client_ip jest obliczany na podstawie wartości w ax_true_client_ip oraz x_forwarded_for_ip wymiary.

Pamiętaj, że podczas korzystania z usług routingu, takich jak Akamai, do przechwytywania prawdziwych adresów IP klientów, adres IP klienta jest przekazywany do Edge w nagłówku HTTP True-Client-IP, który jest i służy do ustawiania wymiaru ax_true_client_ip.

Wartość wymiaru ax_resolved_client_ip jest obliczana w ten sposób:

1. Jeśli ax_true_client_ip nie ma wartości null i nie zawiera lokalnego adresu IP, a następnie ustaw ax_resolved_client_ip na ax_true_client_ip.
2. W przeciwnym razie ustaw dla adresu ax_resolved_client_ip pierwszy nielokalny adres IP w x_forwarded_for_ip
3. Jeśli zarówno ax_true_client_ip, jak i x_forwarded_for_ip zawierają tylko lokalne adresy IP, a następnie ustaw ax_resolved_client_ip jako pierwszy lokalny adres IP w domenie x_forwarded_for_ip.
4. Jeśli zarówno ax_true_client_ip, jak i x_forwarded_for_ip mają wartość null, ustaw ax_resolved_client_ip na (not set).
5. Jeśli ax_true_client_ip jest lokalnym adresem IP, a x_forwarded_for_ip to null, ustaw ax_resolved_client_ip na (not set).

Wersja systemu operacyjnego urządzenia, z którego pochodzi połączenie.

Warto użyć tych informacji jako dodatkowej analizy wymiar z grupą systemów operacyjnych (ax_ua_os_family), aby wyświetlić wersje systemów operacyjnych.

Adres IP wywołującego klienta zapisany w aplikacji proxy.client.ip zmienną przepływu. Często jest to adres X-Forwarded-For połączenia przychodzącego, czyli adres IP, który Edge otrzymał podczas ostatniego uzgadniania połączenia TCP. Może to spowodować może to być klient wywołujący lub system równoważenia obciążenia. Jeśli w kolumnie X-Forwarded-For – to ostatni adres IP na liście.

Jeśli używasz usług routingu, takich jak Akamai, do rejestrowania prawdziwych adresów IP klientów, adresy IP klientów są przekazywane do Edge w nagłówku HTTP True-Client-IP. Ten przechwytuje prawdziwe adresy IP klientów z danego nagłówka.

Aby określić pierwotny adres IP klienta, do którego uzyskano dostęp przez ax_resolved_client_ip wymiar, Edge używa ax_true_client_ip oraz x_forwarded_for_ip wymiary.

Ścieżka zasobu (bez domeny) do usługi docelowej (bez zapytania) .

Na przykład przykładowe miejsce docelowe Apigee http://mocktarget.apigee.net zawiera kilka zasobów, w tym /user, która zwraca powitanie. Niezależnie od tego, jak serwer proxy interfejsu API wywołuje http://mocktarget.apigee.net/user, ścieżka_żądania to /user.

Ścieżka zasobu (bez domeny) do usługi docelowej, w tym zapytanie .

Na przykład przykładowe miejsce docelowe Apigee http://mocktarget.apigee.net zawiera kilka zasobów, w tym /user?user={name} zasób i zapytanie w celu wyświetlenia niestandardowego powitania dla podanej nazwy. Niezależnie od tego, jak interfejs API wywołania serwera proxy http://mocktarget.apigee.net/user?user=Dude, parametr request_uri to /user?user=Dude

Nazwa klienta użytkownika lub agenta oprogramowania używanego do wywołania interfejsu API. Przykłady:

• Pixel XL nawiązuje połączenie w Chrome: Mozilla/5.0 (Linux; Android 7.1.2; Pixel XL Build/NHG47N) AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko) Chrome/59.0.3071.92 Mobile Safari/537.36
• iPad nawiązuje połączenie w Chrome: Mozilla/5.0 (iPad; CPU OS 10_2 like Mac OS X) AppleWebKit/602.1.50 (KHTML, like Gecko) CriOS/54.0.2840.91 Mobile/14C92 Safari/602.1
• cURL z terminala: curl/7.51.0

Wersja klienta użytkownika.

Warto użyć tych informacji jako dodatkowej analizy z wymiarem Rodzina klientów użytkownika (ax_ua_agent_family), aby pobrać wersję rodziny agentów.

Ścieżka zasobu (bez domeny) do usługi docelowej (bez zapytania) zdefiniowanych w <TargetEndpoint> serwera proxy.

Załóżmy na przykład, że serwer proxy interfejsu API wywołuje ten element docelowy:

<TargetEndpoint name="default">
...
<HTTPTargetConnection>
  <URL>http://mocktarget.apigee.net/user?user=Dude</URL>
</HTTPTargetConnection>

W tym przykładzie ścieżka_basena_docelowy to /user.

Jeśli celem było to:

<TargetEndpoint name="default">
...
<HTTPTargetConnection>
  <URL>http://mocktarget.apigee.net</URL>
</HTTPTargetConnection>

target_basepath będzie miał wartość null.

W narzędziu Śledzenie, gdy kliknij ikonę AX na końcu schematu, target.basepath zmienna przepływu mapuje się na target_basepath.

Kod stanu odpowiedzi HTTP zwrócony przez usługę docelową do serwera proxy interfejsu API, na przykład 200, 404, 503 itd.

Wartość „null” oznacza, że żądanie nie dotarło do usługi docelowej. Dzieje się tak, gdy odpowiedź jest wyświetlana przez zasadę pamięci podręcznej odpowiedzi lub w przypadku niepowodzenia żądania o przetwarzaniu danych.

Różni się od kodu stanu odpowiedzi (response_status_code).

Pełny adres URL usługi docelowej zdefiniowanej w docelowym punkcie końcowym serwera proxy interfejsu API.

<TargetEndpoint name="default">
...
<HTTPTargetConnection>
  <URL>http://mocktarget.apigee.net/user?user=Dude</URL>
</HTTPTargetConnection>

W tym przykładzie parametr target_url to http://mocktarget.apigee.net/user?user=Dude

Pamiętaj, że URL można też zastąpić podczas przetwarzania interfejsu API za pomocą parametru target.url zmienna przepływu.

W proxy łańcuszek i script (Node.js), wartość target_url w wywołującym serwerze proxy ma wartość null.

Lista adresów IP w nagłówku X-Forwarded-For.

Aby określić pierwotny adres IP klienta, do którego uzyskano dostęp przez ax_resolved_client_ip wymiar, Edge używa ax_true_client_ip oraz x_forwarded_for_ip wymiary.

W oparciu o zegar 24-godzinny: 2-cyfrową godzinę, w której zostały wykonane wywołania interfejsu API. Przykład: Wywołania interfejsu API w ciągu godziny między 22:00 a 23:00, ax_hour_of_day ma wartość 22.

Wartość czasu jest podana w czasie UTC.