خط مشی GetOAuthV2Info

شما در حال مشاهده مستندات Apigee Edge هستید.
به مستندات Apigee X مراجعه کنید . اطلاعات

چه

ویژگی‌های توکن‌های دسترسی، توکن‌های به‌روزرسانی، کدهای مجوز و ویژگی‌های برنامه‌ی کلاینت را دریافت کرده و متغیرها را با مقادیر آن ویژگی‌ها پر می‌کند.

این خط‌مشی زمانی مفید است که نیاز به پیکربندی رفتار پویا و مشروط بر اساس مقداری در یک توکن یا کد احراز هویت داشته باشید. هر زمان که اعتبارسنجی توکن انجام شود، متغیرها به طور خودکار با مقادیر ویژگی‌های توکن پر می‌شوند. با این حال، در مواردی که اعتبارسنجی توکن انجام نشده است، می‌توانید از این ویژگی برای پر کردن صریح متغیرها با مقادیر ویژگی‌های یک توکن استفاده کنید. همچنین به سفارشی‌سازی توکن‌ها و کدهای احراز هویت مراجعه کنید.

توکن دسترسی که به این خط‌مشی ارسال می‌کنید باید معتبر باشد، در غیر این صورت خط‌مشی خطای invalid_access_token را نمایش می‌دهد.

نمونه‌ها

نمونه‌های زیر از سیاست Get OAuth V2 Info برای بازیابی اطلاعات مربوط به اجزای مختلف گردش کار OAuth2 و سپس دسترسی به آن اطلاعات در داخل کد استفاده می‌کنند.

<GetOAuthV2Info name="MyTokenAttrsPolicy">
  <AccessToken ref="request.queryparam.access_token"></AccessToken>
</GetOAuthV2Info>

var scope = context.getVariable('oauthv2accesstoken.MyTokenAttrsPolicy.scope');

<GetOAuthV2Info name="MyAuthCodeAttrsPolicy">
  <AuthorizationCode ref="request.formparam.code"></AuthorizationCode>
</GetOAuthV2Info>

var attr = context.getVariable(‘oauthv2authcode.MyAuthCodeAttrsPolicy.custom_attribute_name’);

<GetOAuthV2Info name="MyRefreshTokenAttrsPolicy">
  <RefreshToken ref="request.queryparam.refresh_token"/>
</GetOAuthV2Info>

var attr = context.getVariable(‘oauthv2refreshtoken.MyRefreshTokenAttrsPolicy.accesstoken.custom_attribute_name’);

<GetOAuthV2Info name="GetTokenAttributes">
  <AccessToken>shTUmeI1geSKin0TODcGLXBNe9vp</AccessToken>
</GetOAuthV2Info>

<GetOAuthV2Info name="GetClientAttributes">
  <ClientId ref="request.queryparam.client_id"></ClientId>
</GetOAuthV2Info>

context.getVariable("oauthv2client.GetClientAttributes.developer.email");
context.getVariable("oauthv2client.GetClientAttributes.developer.app.name");

مرجع عنصر

مرجع عنصر، عناصر و ویژگی‌های سیاست GetOAuthV2Info را توصیف می‌کند.

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8" standalone="yes"?>
<GetOAuthV2Info async="false" continueOnError="false" enabled="true" name="GetOAuthV2Info-1"
    <DisplayName>Get OAuth v2.0 Info 1</DisplayName>
    <AccessToken ref="variable"></AccessToken>
    <AuthorizationCode ref="variable"></AuthorizationCode>
    <ClientId ref="variable"></ClientId>
    <RefreshToken ref="variable"></RefreshToken>
</GetOAuthV2Info>

ویژگی‌های <GetOAuthV2Info>

<GetOAuthV2Info async="false" continueOnError="false" enabled="true" name="Get-OAuth-v20-Info-1">

جدول زیر ویژگی هایی را توصیف می کند که برای همه عناصر اصلی خط مشی مشترک هستند:

عنصر <DisplayName>

علاوه بر ویژگی name برای برچسب‌گذاری خط‌مشی در ویرایشگر پروکسی رابط کاربری مدیریت با نامی متفاوت و به زبان طبیعی، از آن استفاده کنید.

<DisplayName>Policy Display Name</DisplayName>

عنصر <AccessToken>

نمایه یک توکن دسترسی را بازیابی می‌کند. شما می‌توانید یک متغیر که حاوی رشته توکن دسترسی است یا یک رشته توکن تحت‌اللفظی (در موارد نادر) را به آن ارسال کنید. در این مثال، توکن دسترسی از یک پارامتر پرس‌وجو که در یک درخواست ارسال شده است، بازیابی می‌شود. اگر می‌خواهید اطلاعات یک توکن لغو شده یا منقضی شده را برگردانید، از عنصر <IgnoreAccessTokenStatus> استفاده کنید.

<AccessToken ref="request.queryparam.access_token"></AccessToken>

عنصر <AuthorizationCode>

نمایه یک کد مجوز را بازیابی می‌کند. شما می‌توانید یک متغیر حاوی رشته کد مجوز یا یک رشته توکن تحت‌اللفظی (در موارد نادر) را ارسال کنید. در این مثال، کد مجوز از یک پارامتر پرس‌وجو که در یک درخواست ارسال شده است، بازیابی می‌شود. برای فهرستی از متغیرهایی که توسط این عملیات پر می‌شوند، به « متغیرهای جریان » مراجعه کنید.

<AuthorizationCode ref="request.queryparam.authorization_code"></AuthorizationCode>

عنصر <ClientId>

اطلاعات مربوط به شناسه‌ی کلاینت را بازیابی می‌کند. در این مثال، شناسه‌ی کلاینت از یک پارامتر پرس‌وجو که در یک درخواست ارسال شده است، بازیابی می‌شود. برای فهرستی از متغیرهایی که توسط این عملیات پر می‌شوند، به « متغیرهای جریان » مراجعه کنید.

<ClientId ref="request.queryparam.client_id"></ClientId>

عنصر <نادیده گرفتن وضعیت توکن دسترسی>

اطلاعات توکن را حتی اگر توکن منقضی یا لغو شده باشد، برمی‌گرداند. این عنصر فقط می‌تواند با توکن‌های دسترسی استفاده شود. اطلاعات مربوط به سایر موجودیت‌ها مانند توکن‌های به‌روزرسانی و کدهای مجوز، صرف نظر از وضعیت آنها، به طور پیش‌فرض، برگردانده می‌شوند.

<IgnoreAccessTokenStatus>true</IgnoreAccessTokenStatus>

عنصر <RefreshToken>

نمایه مربوط به یک توکن به‌روزرسانی را بازیابی می‌کند. شما می‌توانید یک متغیر که حاوی رشته توکن به‌روزرسانی است یا یک رشته توکن تحت‌اللفظی (در موارد نادر) را ارسال کنید. در این مثال، توکن به‌روزرسانی از یک پارامتر پرس‌وجو که در یک درخواست ارسال شده است، بازیابی می‌شود. برای فهرستی از متغیرهایی که توسط این عملیات پر می‌شوند، به « متغیرهای جریان » مراجعه کنید.

<RefreshToken ref="request.queryparam.refresh_token"></RefreshToken>

متغیرهای جریان

خط‌مشی GetOAuthV2Info این متغیرها را پر می‌کند و معمولاً در مواردی استفاده می‌شود که به داده‌های پروفایل نیاز دارید، اما هنوز اعطای مجوز یا اعتبارسنجی انجام نشده است.

متغیرهای شناسه مشتری

این متغیرها زمانی که عنصر ClientId تنظیم می‌شود، پر می‌شوند:

oauthv2client.{policy_name}.client_id
oauthv2client.{policy_name}.client_secret
oauthv2client.{policy_name}.redirection_uris // Note the spelling -- 'redirection_uris'
oauthv2client.{policy_name}.developer.email
oauthv2client.{policy_name}.developer.app.name
oauthv2client.{policy_name}.developer.id
oauthv2client.{policy_name}.{developer_app_custom_attribute_name}

متغیرهای توکن دسترسی

این متغیرها هنگام تنظیم عنصر AccessToken پر می‌شوند:

oauthv2accesstoken.{policy_name}.developer.id
oauthv2accesstoken.{policy_name}.developer.app.name
oauthv2accesstoken.{policy_name}.developer.app.id
oauthv2accesstoken.{policy_name}.developer.email

oauthv2accesstoken.{policy_name}.organization_name
oauthv2accesstoken.{policy_name}.api_product_list

oauthv2accesstoken.{policy_name}.access_token
oauthv2accesstoken.{policy_name}.scope
oauthv2accesstoken.{policy_name}.expires_in //in seconds
oauthv2accesstoken.{policy_name}.status
oauthv2accesstoken.{policy_name}.client_id
oauthv2accesstoken.{policy_name}.accesstoken.{custom_attribute_name}

oauthv2accesstoken.{policy_name}.refresh_token
oauthv2accesstoken.{policy_name}.refresh_token_status
oauthv2accesstoken.{policy_name}.refresh_token_expires_in //in seconds

oauthv2accesstoken.{policy_name}.refresh_count
oauthv2accesstoken.{policy_name}.refresh_token_issued_at
oauthv2accesstoken.{policy_name}.revoke_reason //Apigee hybrid only with value of REVOKED_BY_APP, REVOKED_BY_ENDUSER, REVOKED_BY_APP_ENDUSER, or TOKEN_REVOKED

متغیرهای کد مجوز

این متغیرها زمانی که عنصر AuthorizationCode تنظیم می‌شود، مقداردهی می‌شوند:

oauthv2authcode.{policy_name}.code
oauthv2authcode.{policy_name}.scope
oauthv2authcode.{policy_name}.redirect_uri
oauthv2authcode.{policy_name}.client_id
oauthv2authcode.{policy_name}.{auth_code_custom_attribute_name}

متغیرهای توکن را به‌روزرسانی کنید

این متغیرها زمانی که عنصر RefreshToken تنظیم می‌شود، مقداردهی می‌شوند:

oauthv2refreshtoken.{policy_name}.developer.id
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.developer.app.name
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.developer.app.id
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.developer.email
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.organization_name
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.api_product_list

oauthv2refreshtoken.{policy_name}.access_token
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.scope
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.expires_in //in seconds

oauthv2refreshtoken.{policy_name}.status
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.client_id
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.accesstoken.{custom_attribute_name}

oauthv2refreshtoken.{policy_name}.refresh_token
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.refresh_token_status
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.refresh_token_expires_in //in seconds

oauthv2refreshtoken.{policy_name}.refresh_count
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.refresh_token_issued_at
oauthv2refreshtoken.{policy_name}.revoke_reason //Apigee hybrid only with value of REVOKED_BY_APP, REVOKED_BY_ENDUSER, REVOKED_BY_APP_ENDUSER, or TOKEN_REVOKED

طرحواره

هر نوع سیاست توسط یک طرح XML ( .xsd ) تعریف می‌شود. برای مرجع، طرح‌های سیاست در GitHub موجود است.

مرجع خطا

این بخش کدهای خطا و پیام‌های خطایی را که برگردانده می‌شوند و متغیرهای خطا را که توسط Edge تنظیم می‌شوند، هنگامی که این خط‌مشی خطا را راه‌اندازی می‌کند، توضیح می‌دهد. این اطلاعات برای دانستن اینکه آیا در حال توسعه قوانین خطا برای رسیدگی به خطاها هستید، مهم است. برای کسب اطلاعات بیشتر، آنچه را که باید در مورد خطاهای خط مشی و مدیریت خطاها بدانید را ببینید.

خطاهای زمان اجرا

این خطاها ممکن است هنگام اجرای سیاست رخ دهند. نام خطاهای نشان داده شده در زیر رشته هایی هستند که در صورت بروز خطا به متغیر fault.name اختصاص داده می شوند. برای جزئیات بیشتر به بخش متغیرهای خطا در زیر مراجعه کنید.

خطاهای استقرار

برای اطلاعات در مورد خطاهای استقرار به پیام گزارش شده در UI مراجعه کنید.

متغیرهای خطا

این متغیرها زمانی تنظیم می شوند که این خط مشی خطایی را در زمان اجرا ایجاد کند.

نمونه پاسخ خطا

{  
   "fault":{  
      "faultstring":"ClientId is Invalid",
      "detail":{  
         "errorcode":"keymanagement.service.invalid_client-invalid_client_id"
      }
   }
}

مثال قانون خطا

<FaultRule name="OAuthV2 Faults">
    <Step>
        <Name>AM-InvalidClientIdResponse</Name>
    </Step>
    <Condition>(fault.name = "invalid_client-invalid_client_id")</Condition>
</FaultRule>

مباحث مرتبط

• سیاست OAuthV2
• خانه OAuth
• سفارشی‌سازی توکن‌ها و کدهای مجوز