سیاست LookupCache

شما در حال مشاهده اسناد Apigee Edge هستید.
به مستندات Apigee X بروید . اطلاعات

نحوه بازیابی مقادیر کش شده در زمان اجرا را پیکربندی می کند.

این خط مشی برای استفاده در حافظه پنهان کوتاه مدت با هدف عمومی در نظر گرفته شده است. این در ارتباط با خط مشی Populate Cache (برای نوشتن ورودی ها) و سیاست Invalidate Cache (برای بی اعتبار کردن ورودی ها) استفاده می شود.

برای ذخیره پاسخ های منابع پشتیبان، به خط مشی کش پاسخ مراجعه کنید.

مرجع عنصر

در زیر عناصری را که می توانید در این خط مشی پیکربندی کنید فهرست می کند.

<LookupCache async="false" continueOnError="false" enabled="true" name="Lookup-Cache-1">
    <DisplayName>Lookup Cache 1</DisplayName>
    <Properties/>
    <CacheKey>
        <Prefix/>
        <KeyFragment ref=""/>
    </CacheKey>
    <!-- Omit this element if you're using the included shared cache. -->
    <CacheResource/>
    <CacheLookupTimeoutInSeconds/>
    <Scope>Exclusive</Scope>
    <AssignTo>flowVar</AssignTo>
</LookupCache>

یک کش مشترک به طور پیش فرض گنجانده شده است. برای استفاده از حافظه پنهان مشترک، عنصر <CacheResource> را در این پیکربندی خط مشی حذف کنید.

برای اطلاعات بیشتر درباره ذخیره‌سازی داده‌های زیربنایی، به بخش داخلی کش مراجعه کنید. برای اطلاعات بیشتر در مورد پیکربندی حافظه پنهان، به ایجاد و ویرایش کش محیطی مراجعه کنید.

ویژگی های <LookupCache>

جدول زیر ویژگی هایی را توصیف می کند که برای همه عناصر اصلی خط مشی مشترک هستند:

صفت توضیحات پیش فرض حضور
name

نام داخلی سیاست. مقدار مشخصه name می تواند شامل حروف، اعداد، فاصله، خط تیره، زیرخط و نقطه باشد. این مقدار نمی تواند بیش از 255 کاراکتر باشد.

در صورت تمایل، از عنصر <DisplayName> برای برچسب گذاری خط مشی در ویرایشگر پروکسی UI مدیریت با نامی به زبان طبیعی دیگر استفاده کنید.

 N/A مورد نیاز
continueOnError

برای بازگرداندن خطا در صورت شکست خط مشی، روی false تنظیم کنید. این رفتار مورد انتظار برای اکثر سیاست ها است.

روی true تنظیم کنید تا اجرای جریان حتی پس از شکست خط مشی ادامه یابد.

 نادرست اختیاری
enabled

برای اجرای خط مشی روی true تنظیم کنید.

برای خاموش کردن خط مشی، روی false تنظیم کنید. این سیاست حتی اگر به یک جریان وابسته باشد اجرا نخواهد شد.

 درست است اختیاری
async

این ویژگی منسوخ شده است.

 نادرست منسوخ شده است

عنصر <DisplayName>

علاوه بر ویژگی name برای برچسب‌گذاری خط‌مشی در ویرایشگر پروکسی رابط کاربری مدیریت با نامی متفاوت و به زبان طبیعی، از آن استفاده کنید. 

<DisplayName>Policy Display Name</DisplayName>
پیش فرض

N/A

اگر این عنصر را حذف کنید، از مقدار ویژگی name خط مشی استفاده می شود.

حضور اختیاری
تایپ کنید رشته

عنصر <AssignTo>

متغیری را مشخص می کند که ورودی کش پس از بازیابی از حافظه نهان اختصاص داده می شود. متغیر باید قابل نوشتن باشد. اگر جستجوی حافظه پنهان مقداری را بازیابی نکند، متغیر تنظیم نخواهد شد. 

<AssignTo>variable_to_receive_cached_value</AssignTo>

پیش فرض:

N/A

حضور:

 مورد نیاز

نوع:

رشته

عنصر <CacheKey>

یک اشاره گر منحصر به فرد را برای یک قطعه داده ذخیره شده در حافظه پنهان پیکربندی می کند. 

<CacheKey>
    <Prefix>string</Prefix>
    <KeyFragment ref="variable_name" />
    <KeyFragment>literal_string</KeyFragment>
</CacheKey>

پیش فرض:

N/A

حضور:

 مورد نیاز

نوع:

N/A

<CacheKey> نام هر قطعه از داده های ذخیره شده در حافظه پنهان را می سازد.

در زمان اجرا، مقادیر <KeyFragment> با مقدار عنصر <Scope> یا مقدار <Prefix> اضافه می شوند. به عنوان مثال، موارد زیر منجر به یک کلید حافظه پنهان UserToken__apiAccessToken__ < value_of_client_id> می شود:

<CacheKey>
    <Prefix>UserToken</Prefix>
    <KeyFragment>apiAccessToken</KeyFragment>
    <KeyFragment ref="request.queryparam.client_id" />
</CacheKey>

شما از عنصر <CacheKey> در ارتباط با <Prefix> و <Scope> استفاده می کنید. برای اطلاعات بیشتر، به کار با کلیدهای حافظه پنهان مراجعه کنید.

عنصر <CacheLookupTimeoutInSeconds>

تعداد ثانیه‌هایی را مشخص می‌کند که پس از آن جستجوی ناموفق حافظه پنهان به عنوان از دست رفته در حافظه پنهان در نظر گرفته می‌شود. اگر این اتفاق بیفتد، جریان در امتداد مسیر cache-miss از سر گرفته می شود. 

<CacheLookupTimeoutInSeconds>30</CacheLookupTimeoutInSeconds>

پیش فرض:

30

حضور:

 اختیاری

نوع:

عدد صحیح

عنصر <CacheResource>

کش را مشخص می کند که پیام ها باید در آن ذخیره شوند.

اگر این خط‌مشی (و خط‌مشی‌های PopulateCache و InvalidateCache متناظر شما) از حافظه پنهان مشترک استفاده می‌کند، این عنصر را به‌طور کامل حذف کنید. 

<CacheResource>cache_to_use</CacheResource>

پیش فرض:

N/A

حضور:

 اختیاری

نوع:

رشته

برای اطلاعات بیشتر در مورد پیکربندی حافظه پنهان، به ایجاد و ویرایش کش محیطی مراجعه کنید.

عنصر <CacheKey>/<KeyFragment>

مقداری را مشخص می‌کند که باید در کلید حافظه پنهان گنجانده شود، و فضای نامی برای تطبیق درخواست‌ها با پاسخ‌های حافظه پنهان ایجاد می‌کند. 

<KeyFragment ref="variable_name"/>
<KeyFragment>literal_string</KeyFragment>

پیش فرض:

N/A

حضور:

 اختیاری

نوع:

N/A

این می تواند یک کلید (نام ثابتی که ارائه می کنید) یا یک مقدار (یک ورودی پویا با ارجاع به یک متغیر) باشد. تمام قطعات مشخص شده با هم ترکیب شده اند (به علاوه پیشوند) برای ایجاد کلید حافظه پنهان.

<KeyFragment>apiAccessToken</KeyFragment>
<KeyFragment ref="request.queryparam.client_id" />

شما از عنصر <KeyFragment> در ارتباط با <Prefix> و <Scope> استفاده می کنید. برای اطلاعات بیشتر، به کار با کلیدهای حافظه پنهان مراجعه کنید.

صفات

صفت تایپ کنید پیش فرض مورد نیاز توضیحات
رجوع کنید رشته خیر

متغیری که از آن مقدار به دست می آید. اگر این عنصر دارای مقدار تحت اللفظی باشد، نباید استفاده شود.

عنصر <CacheKey>/<Prefix>

مقداری را برای استفاده به عنوان پیشوند کلید حافظه پنهان تعیین می کند. 

<Prefix>prefix_string</Prefix>

پیش فرض:

N/A

حضور:

 اختیاری

نوع:

رشته

هنگامی که می خواهید مقدار خود را به جای مقدار شمارش شده <Scope> <Scope> این مقدار استفاده کنید. اگر تعریف شده باشد، <Prefix> مقدار کلید حافظه پنهان را برای ورودی‌های نوشته شده در حافظه پنهان پیش‌فرض می‌کند. یک مقدار عنصر <Prefix> مقدار عنصر <Scope> را لغو می کند.

شما از عنصر <Prefix> در ارتباط با <CacheKey> و <Scope> استفاده می کنید. برای اطلاعات بیشتر، به کار با کلیدهای حافظه پنهان مراجعه کنید.

عنصر <Scope>

زمانی که عنصر <Prefix> در عنصر <CacheKey> ارائه نشده باشد، شمارش برای ساختن یک پیشوند برای یک کلید کش استفاده می شود. 

<Scope>scope_enumeration</Scope>

پیش فرض:

"انحصاری"

حضور:

 اختیاری

نوع:

رشته

تنظیم <Scope> یک کلید حافظه پنهان را تعیین می کند که با توجه به مقدار <Scope> از قبل اضافه می شود. به عنوان مثال، هنگامی که دامنه روی Exclusive تنظیم شود، یک کلید حافظه پنهان شکل زیر را به خود می گیرد: orgName__envName__ برنامه Name__deployedRevisionNumber__proxy|TargetName__ [ serializedCacheKey ].

اگر یک عنصر <Prefix> در <CacheKey> وجود داشته باشد، جایگزین مقدار عنصر <Scope> می شود. مقادیر معتبر شامل شمارش های زیر است.

شما از عنصر <Scope> در ارتباط با <CacheKey> و <Prefix> استفاده می کنید. برای اطلاعات بیشتر، به کار با کلیدهای حافظه پنهان مراجعه کنید.

ارزش های قابل قبول

Global

کلید کش در تمام پراکسی های API مستقر در محیط به اشتراک گذاشته می شود. کلید کش به شکل orgName __ envName __ اضافه شده است.

اگر یک ورودی <CacheKey> را با <KeyFragment> apiAccessToken و یک دامنه <Global> تعریف کنید، هر ورودی به عنوان orgName__envName__apiAccessToken ذخیره می شود و به دنبال آن مقدار سریالی نشانه دسترسی ذخیره می شود. برای یک پراکسی API که در محیطی به نام "test" در سازمانی به نام "apifactory" مستقر شده است، نشانه های دسترسی در زیر کلید حافظه پنهان زیر ذخیره می شوند: apifactory__test__apiAccessToken .

Application

نام پروکسی API به عنوان پیشوند استفاده می شود.

کلید کش به شکل orgName__envName__ نام برنامه اضافه شده است.

Proxy

از پیکربندی ProxyEndpoint به عنوان پیشوند استفاده می شود.

کلید حافظه پنهان به شکل orgName__envName__ برنامه Name__deployedRevisionNumber__proxyEndpointName اضافه شده است.

Target

از پیکربندی TargetEndpoint به عنوان پیشوند استفاده می شود.

کلید حافظه پنهان به شکل orgName__envName__ برنامه Name__deployedRevisionNumber__targetEndpointName اضافه شده است.

Exclusive

پیش فرض این خاص ترین است، و بنابراین حداقل خطر برخورد فضای نام را در یک کش معین نشان می دهد.

پیشوند یکی از این دو شکل است:

  • اگر خط مشی به جریان ProxyEndpoint متصل شده باشد، پیشوند به شکل ApiProxyName_ProxyEndpointName است.
  • اگر خط مشی در TargetEndpoint پیوست شده باشد، پیشوند به شکل ApiProxyName_TargetName است.

کلید حافظه پنهان در فرم orgName__envName__ برنامه Name__deployedRevisionNumber__proxyNameITargetName اضافه شده است

برای مثال، رشته کامل ممکن است به شکل زیر باشد:

apifactory__test__weatherapi__16__default__apiAccessToken
.

نکات استفاده

از این خط‌مشی برای ذخیره‌سازی پنهان همه منظوره استفاده کنید. در زمان اجرا، خط مشی LookupCache مقداری را از حافظه پنهان بازیابی می کند و مقدار را به متغیری که با عنصر AssignTo مشخص کرده اید، اختصاص می دهد (اگر مقداری بازیابی نشود، متغیر تنظیم نخواهد شد). این مقدار را بر اساس یک کلید حافظه پنهان ایجاد شده از طریق پیکربندی که عناصر CacheKey و Scope را ترکیب می کند، جستجو می کند. به عبارت دیگر، برای بازیابی مقدار خاصی که توسط یک خط مشی PopulateCache به حافظه پنهان اضافه می شود، خط مشی LookupCache شما باید دارای عناصر مرتبط با کلید حافظه پنهان باشد که به همان روشی که خط مشی PopulateCache پیکربندی شده اند.

ذخیره سازی با هدف عمومی با خط مشی Populate Cache ، خط مشی LookupCache و سیاست InvalidateCache از حافظه پنهانی که شما پیکربندی می کنید یا حافظه پنهان مشترکی که به طور پیش فرض گنجانده شده است استفاده می کند. در بیشتر موارد، حافظه پنهان مشترک اساسی باید نیازهای شما را برآورده کند. برای استفاده از کش پیش فرض، به سادگی عنصر <CacheResource> را حذف کنید.

برای اطلاعات بیشتر در مورد پیکربندی حافظه پنهان، به ایجاد و ویرایش کش محیطی مراجعه کنید. برای اطلاعات بیشتر درباره ذخیره‌سازی داده‌های زیربنایی، به بخش داخلی کش مراجعه کنید.

متغیرهای جریان

متغیرهای جریان را می‌توان برای پیکربندی رفتار زمان اجرا پویا برای خط‌مشی‌ها و جریان‌ها، بر اساس سرصفحه‌های HTTP یا محتوای پیام، یا زمینه موجود در جریان، استفاده کرد. برای اطلاعات بیشتر در مورد متغیرهای جریان، به مرجع متغیرها مراجعه کنید.

متغیرهای Flow از پیش تعریف شده زیر پس از سفارشی کردن رفتار حافظه پنهانی که در یک خط مشی LookupCache تعریف کرده اید، در دسترس هستند.

متغیرها تایپ کنید اجازه توضیحات
lookupcache.{policy-name}.cachename رشته فقط خواندنی نام حافظه پنهان استفاده شده در خط مشی را برمی گرداند.
lookupcache.{policy-name}.cachekey رشته فقط خواندنی کلید استفاده شده را برمی گرداند.
lookupcache.{policy-name}.cachehit بولی فقط خواندنی اگر خط مشی مقداری برای کلید حافظه پنهان مشخص شده پیدا کند صحیح است.
lookupcache.{policy-name}.assignto رشته فقط خواندنی متغیری را که کش به آن اختصاص داده شده است برمی گرداند.

کدهای خطا

این بخش پیام‌های خطا و متغیرهای جریانی را توضیح می‌دهد که وقتی این خط‌مشی خطا را راه‌اندازی می‌کند، تنظیم می‌شود. این اطلاعات مهم است که بدانید آیا در حال ایجاد قوانین خطا برای یک پروکسی هستید. برای کسب اطلاعات بیشتر، آنچه را که باید در مورد خطاهای خط مشی و مدیریت خطاها بدانید را ببینید.

پیشوند کد خطا

N/A

خطاهای زمان اجرا

این سیاست هیچ گونه خطای زمان اجرا ایجاد نمی کند.

خطاهای استقرار

این خطاها ممکن است زمانی رخ دهند که یک پروکسی حاوی این خط مشی را مستقر می کنید.

نام خطا علت ثابت
InvalidCacheResourceReference اگر عنصر <CacheResource> روی نامی تنظیم شود که در محیطی که پراکسی API در آن مستقر می شود وجود نداشته باشد، این خطا رخ می دهد.
InvalidTimeout اگر عنصر <CacheLookupTimeoutInSeconds> روی یک عدد منفی تنظیم شود، آنگاه استقرار پراکسی API با شکست مواجه می شود.
CacheNotFound این خطا در صورتی رخ می دهد که حافظه پنهان ذکر شده در پیام خطا روی یک جزء خاص Message Processor ایجاد نشده باشد.

متغیرهای خطا

N/A

نمونه پاسخ خطا

N/A