Wyświetlasz dokumentację Apigee Edge.
Otwórz dokumentację Apigee X. Informacje
Co tu jest
Mechanizmy Apigee Edge dotyczące buforowania i trwałości obejmują trwałość krótkotrwałą i długotrwałą. Istnieją zasady dotyczące przechowywania w pamięci podręcznej odpowiedzi i przechowywania w pamięci podręcznej ogólnego przeznaczenia. Aby zarządzać pamięcią podręczną, użyj interfejsu API do zarządzania.
Buforowanie odpowiedzi na poziomie backendu
Za pomocą zasad dotyczących pamięci podręcznej odpowiedzi możesz zapisać w pamięci podręcznej odpowiedź zasobu backendu.
Jest to szczególnie przydatne, gdy dane backendu są aktualizowane tylko okresowo. Zasada ResponseCache może zmniejszyć liczbę wywołań do backendowych źródeł danych.
Za pomocą zasady ResponseCache możesz też sprawić, że przeglądarka Edge będzie sprawdzać określone nagłówki odpowiedzi HTTP dotyczące pamięci podręcznej i podejmować działania zgodnie z dyrektywami nagłówków. Na przykład w odpowiedziach z backendu Edge obsługuje nagłówek Cache-Control. Za pomocą tego nagłówka można m.in. kontrolować maksymalny wiek odpowiedzi z pamięci podręcznej. Więcej informacji znajdziesz w artykule Obsługa nagłówków odpowiedzi HTTP.
krótkoterminowe tymczasowe przechowywanie danych o ogólnym przeznaczeniu,
Dzięki zasadom dotyczącym ogólnego buforowania możesz przechowywać dowolne obiekty, których potrzebuje serwer proxy, w wielu sesjach żądań/odpowiedzi.
Za pomocą zasad Wypełnianie pamięci podręcznej, Wyszukiwanie w pamięci podręcznej i Nieważne pamięci podręcznej możesz wypełniać, pobierać i opróżniać dane w pamięci podręcznej w czasie wykonywania.
Możesz na przykład tymczasowo przechowywać:
- Identyfikatory sesji służące do zarządzania sesjami.
- Dane logowania do wywołań wychodzących (np. klucze API lub tokeny dostępu OAuth).
- Treść odpowiedzi, która musi być podzielona na strony w przypadku aplikacji.
W czasie wykonywania zasady dotyczącej pamięci podręcznej kopiują wartości między zmiennymi zastępczymi a skonfigurowaną pamięcią podręczną. Gdy wartość jest umieszczana w pamięci podręcznej, jest kopiowana z określonej przez Ciebie zmiennej do pamięci podręcznej. Gdy zostanie pobrany z pamięci podręcznej, jest kopiowany do zmiennej, aby mógł być używany przez Twoje serwery proxy.
Przykład z kodem znajdziesz w artykule Przykład: buforowanie ogólnego przeznaczenia.
długotrwała trwałość za pomocą map par klucz-wartość (KVM);
Aby przechowywać uporządkowane dane w nieskończoność (zaszyfrowane lub niezaszyfrowane), możesz tworzyć i wypełniać mapy klucz-wartość (KVM), które zawierają dowolne pary klucz-wartość. Możesz na przykład przechowywać:
- Mapa powiązania adresów IP z kodami krajów.
- Lista adresów IP do umieszczenia na liście dozwolonych lub zablokowanych.
- mapa powiązań długich adresów URL z skróconymi adresami URL.
- dane dotyczące środowiska, takie jak limity i czas ważności tokena OAuth;
KVM może mieć jeden z 3 zakresów: organizacja, środowisko, interfejs API. Jeśli na przykład pary klucz-wartość mają być używane we wszystkich interfejsach API w organizacji, utwórz KVM w zakresie organizacji. Jeśli natomiast dostęp do kluczy i wartości mają mieć tylko określone proxy interfejsu API, utwórz KVM w zakresie proxy interfejsu API. Mapy klucz-wartość możesz tworzyć, pobierać i zarządzać nimi na kilka sposobów. Więcej informacji znajdziesz w artykule Praca z mapami klucz-wartość.
Zarządzanie pamięcią podręczną za pomocą interfejsu API zarządzania
Jeśli chcesz tworzyć, wyświetlać, aktualizować, usuwać i czyszczyć pamięć podręczną poza zakresem zasad w przepływie wiadomości, możesz użyć interfejsu Caches management API.