Zasada VerificationAPIKey

Przeglądasz dokumentację Apigee Edge.
Przejdź do Dokumentacja Apigee X. informacje.

Co

Zasada weryfikacji klucza interfejsu API umożliwia wymuszanie weryfikacji kluczy interfejsu API w czasie działania, dopuszczając jedynie aplikacje z zatwierdzonymi kluczami interfejsu API uzyskują dostęp do tych interfejsów API. Ta zasada zapewnia, że klucze interfejsu API są prawidłowe, nie zostały unieważnione i mogą korzystać z konkretnych zasobów powiązanych z interfejsem API; usług.

Przykłady

<VerifyAPIKey name="APIKeyVerifier">
    <APIKey ref="request.queryparam.apikey" />
</VerifyAPIKey>

curl http://myorg-test.apigee.net/mocktarget?apikey=IEYRtW2cb7A5Gs54A1wKElECBL65GVls

<VerifyAPIKey name="APIKeyVerifier">
    <APIKey ref="request.header.x-apikey" />
</VerifyAPIKey>

curl "http://myorg-test.apigee.net/mocktarget" -H "x-apikey:IEYRtW2cb7A5Gs54A1wKElECBL65GVls"

<VerifyAPIKey name="APIKeyVerifier">
    <APIKey ref="requestAPIKey.key"/>
</VerifyAPIKey>

<ExtractVariables async="false" continueOnError="false" enabled="true" name="SetAPIKeyVar">
    <Source>request</Source>
    <QueryParam name="myKey">
        <Pattern ignoreCase="true">{key}</Pattern>
    </QueryParam>
    <VariablePrefix>requestAPIKey</VariablePrefix>
    <IgnoreUnresolvedVariables>true</IgnoreUnresolvedVariables>
</ExtractVariables>

<AssignMessage async="false" continueOnError="false" enabled="true" name="accessverifyvars">
    <AssignVariable>
        <Name>devFirstName</Name>
        <Ref>verifyapikey.verify-api-key.developer.firstName</Ref>
        <Value>ErrorOnCopy</Value>
    </AssignVariable>
    <AssignVariable>
        <Name>devLastName</Name>
        <Ref>verifyapikey.verify-api-key.developer.lastName</Ref>
        <Value>ErrorOnCopy</Value>
    </AssignVariable>
    <AssignVariable>
        <Name>devEmail</Name>
        <Ref>verifyapikey.verify-api-key.developer.email</Ref>
        <Value>ErrorOnCopy</Value>
    </AssignVariable>
    <IgnoreUnresolvedVariables>true</IgnoreUnresolvedVariables>
    <AssignTo createNew="false" transport="http" type="request"/>
</AssignMessage>

verifyapikey.{policy_name}

Informacje o zasadach weryfikacji klucza interfejsu API

Gdy deweloper rejestruje aplikację na Edge, automatycznie generuje klucz klienta, . Parę klucza klienta i hasła aplikacji możesz wyświetlić w interfejsie Edge lub uzyskać do nich dostęp. z interfejsu Edge API.

W momencie rejestracji aplikacji deweloper wybiera co najmniej jedną usługę interfejsu API, być powiązany z aplikacją, gdzie usługa interfejsu API jest zbiorem zasobów; dostępne przez serwery proxy interfejsów API. Następnie deweloper przekazuje klucz interfejsu API (klucz klienta) w ramach każde żądanie do interfejsu API w usłudze API powiązanej z aplikacją. Więcej informacji znajdziesz w artykule Przegląd publikowanych zmian.

Kluczy interfejsu API mogą być używane jako tokeny uwierzytelniania lub uzyskiwanie dostępu OAuth tokeny. W OAuth klucze interfejsu API są nazywane „identyfikatorem klienta”. Nazwy mogą być używane wymiennie. Więcej informacji znajdziesz w artykule Strona główna OAuth.

Edge automatycznie wypełnia zestaw zmiennych przepływu podczas wykonywania zasady Verify API Key. Zobacz przepływ poniżej.

Odniesienie do elementu

Oto elementy i atrybuty, które możesz skonfigurować w tej zasadzie:

<VerifyAPIKey async="false" continueOnError="false" enabled="true" name="Verify-API-Key-1">
    <DisplayName>Custom label used in UI</DisplayName>
    <APIKey ref="variable_containing_api_key"/>
</VerifyAPIKey>

<VerifyAPIKey> atrybuty

Ten przykład pokazuje atrybuty w tagu <VerifyAPIKey>:

<VerifyAPIKey async="false" continueOnError="false" enabled="true" name="Verify-API-Key-1">

W tej tabeli opisano atrybuty wspólne dla wszystkich elementów nadrzędnych zasad:

<DisplayName> element

Używaj oprócz atrybutu name do oznaczania zasady w edytor proxy interfejsu zarządzania z inną nazwą w języku naturalnym.

<DisplayName>Policy Display Name</DisplayName>

<APIKey> element

Ten element określa zmienną przepływu, która zawiera klucz interfejsu API. Zwykle klient wysyła klucz interfejsu API w parametrze zapytania, nagłówku HTTP lub parametrze formularza. Jeśli na przykład klucz jest wysyłany w nagłówku o nazwie x-apikey, klucz zostanie znaleziony w zmiennej: request.header.x-apikey

Atrybuty

W tej tabeli opisano atrybuty elementu <APIKey>

Przykłady

W tych przykładach klucz jest przekazywany w parametrach i nagłówku o nazwie x-apikey.

Jako parametr zapytania:

<VerifyAPIKey name="APIKeyVerifier">
    <APIKey ref="request.queryparam.x-apikey"/>
</VerifyAPIKey>

Jako nagłówek HTTP:

<VerifyAPIKey name="APIKeyVerifier">
    <APIKey ref="request.header.x-apikey"/>
</VerifyAPIKey>

Jako parametr formularza HTTP:

<VerifyAPIKey name="APIKeyVerifier">
    <APIKey ref="request.formparam.x-apikey"/>
</VerifyAPIKey>

Schematy

Zmienne przepływu

Gdy zasada Verify API Key jest egzekwowana na prawidłowym kluczu API, Edge wypełnia zestaw przepływu zmiennych. Zmienne te są dostępne w przypadku zasad lub kodu wykonywanego później w procesie i są dostępne często są wykorzystywane do przetwarzania niestandardowego na podstawie atrybutów klucza interfejsu API, takich jak nazwa aplikacji, usługa API używana do autoryzacji klucza lub niestandardowe atrybuty klucza interfejsu API.

Zasada uwzględnia kilka różnych typów zmiennych przepływu, w tym:

• Ogólne
• Promująca aplikację
• Deweloper
• Firma
• Analytics

Każdy typ zmiennej przepływu ma inny prefiks. Wszystkie zmienne są skalarami oprócz tych oznaczonych jako tablice.

Ogólne zmienne przepływu

W tabeli poniżej znajdziesz ogólne zmienne przepływu wypełniane przez zasady weryfikacji klucza interfejsu API. Wszystkie te zmienne mają prefiks:

verifyapikey.{policy_name}

Na przykład: verifyapikey.{policy_name}.client_id

Dostępne zmienne:

Zmienne przepływu aplikacji

Te zmienne procesu zawierające informacje o aplikacji są wypełniane przez zasady. Wszystkie te zmienne mają prefiks:

verifyapikey.{policy_name}.app.

Na przykład:

verifyapikey.{policy_name}.app.name

Dostępne zmienne:

Zmienne procesu dla programistów

Te zmienne procesu zawierające informacje o deweloperze są wypełniane przez funkcję . Wszystkie te zmienne mają prefiks:

verifyapikey.{policy_name}.developer

Na przykład:

verifyapikey.{policy_name}.developer.id

Dostępne zmienne:

Zmienne przepływu firmy

Poniższe zmienne przepływu zawierające informacje o firmie są wypełniane przez funkcję . Wszystkie te zmienne mają prefiks:

verifyapikey.{policy_name}.company

Na przykład:

verifyapikey.{policy_name}.company.name

Dostępne zmienne:

Zmienne Analytics

Gdy zasada Weryfikacja klucza interfejsu API jest stosowana w Analytics, te zmienne są automatycznie wypełniane: jest egzekwowane dla prawidłowego klucza interfejsu API. Te zmienne są wypełniane tylko przez klucz interfejsu Verify API i zasadami protokołu OAuth.

Zmienne i wartości mogą służyć jako wymiary do tworzenia raportów Analytics, które zapewniają wgląd w wzorce konsumpcji przez deweloperów i aplikacje.

• apiproduct.name
• developer.app.name
• client_id
• developer.id

Informacje o błędzie

W tej sekcji opisano kody błędów i komunikaty o błędach, które są zwracane, oraz zmienne błędów ustawiane przez Edge, gdy ta zasada wyzwala błąd. Warto o tym wiedzieć, jeśli rozwijasz reguły błędów, aby obsługi błędów. Więcej informacji znajdziesz w artykule Co musisz wiedzieć o błędach związanych z zasadami i postępowaniu z błędami

Błędy w czasie wykonywania

Te błędy mogą wystąpić podczas wykonywania zasady.

Błędy wdrażania

Te błędy mogą wystąpić podczas wdrażania serwera proxy zawierającego tę zasadę.

Zmienne błędów

Te zmienne są ustawiane po wystąpieniu błędu działania. Więcej informacji znajdziesz w artykule Podstawowe informacje o błędach związanych z naruszeniem zasad.

Przykładowe odpowiedzi na błędy

{  
   "fault":{  
      "faultstring":"Invalid ApiKey",
      "detail":{  
         "errorcode":"oauth.v2.InvalidApiKey"
      }
   }
}

{  
   "fault":{  
      "detail":{  
         "errorcode":"keymanagement.service.DeveloperStatusNotActive"
      },
      "faultstring":"Developer Status is not Active"
   }
}

Przykładowa reguła błędu

<FaultRule name="FailedToResolveAPIKey">
    <Step>
        <Name>AM-FailedToResolveAPIKey</Name>
    </Step>
    <Condition>(fault.name Matches "FailedToResolveAPIKey") </Condition>
</FaultRule>

Powiązane artykuły